Bieszczady

Ciężko mówić o Bieszczadach inaczej, niż o miejscu fascynującym, zagadkowym i totalnie urzekającym swym barwnym pięknem. Kraina ta jest rewelacyjną propozycją dla ludzi poszukujących oddechu od codziennego hałasu i miejsca na niezapomniane wczasy 2014.

Gdy pomyślimy o Bieszczadach, oczom naszej wyobraźni pokazują się subtelne grzbiety górskie, porośnięte kołyszącymi się łąkami. Połoniny to charakterystyczny i rzadko spotykany w skali kraju element bieszczadzkiego krajobrazu. Są one usytuowane powyżej linii lasów, dzięki czemu każdy wycieczkowiec może do woli zachwycać się tutejszymi wspaniałymi pejzażami.

Do najbardziej słynnych bieszczadzkich połonin należą Połonina Wetlińska z niezwykłym schroniskiem Chatką Puchatka a także sąsiadująca z nią Połonina Caryńska. Z ich szczytów, jak również z Tarnicy – najwyższego wzniesienia w Bieszczadach (1346 m n.p.m), w słoneczne dni zobaczyć można oddalone o ponad dwieście kilometrów mikroskopijne łańcuchy Tatr.

Bieszczady charakteryzują się nie tylko cudownymi widoczkami, ale też unikalną dziką przyrodą. W karpackiej puszczy żyją niedźwiedzie brunatne, sfory wilków, okazałe jelenie karpackie i trzymające się na uboczu cudowne żubry i rysie. Do najbardziej interesujących ptaków należą: jarząbek – krewniak kuropatwy, imponujący orzeł przedni oraz puszczyk uralski, uznawany za relikt epoki lodowcowej. Sądzi się, że na terenie Europy żyje tylko 600-800 par tych niezwykle pięknych osobników. Wśród zwierząt oswojonych warto zwrócić uwagę na górskie konie huculskie. W przeszłości te niewielkie, aczkolwiek wyjątkowo odporne i silne zwierzęta były wyjątkowo przydatne przy transporcie i pracy w niesprzyjających górskich warunkach. Rasa huculska po długim czasie zapomnienia współcześnie znowu staje się sławna, a w bieszczadzkich stadninach pojawia się coraz więcej tych ślicznych koników (więcej - pod tym linkiem).
Obszar, który cechuje się najogromniejszymi walorami przyrodniczo – krajobrazowymi w 1973 r. objęty został ochroną pod postacią Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Do najcenniejszych skarbów kultury materialnej Bieszczad, należą zabytkowe cerkwie. Jest tutaj Szlak Architektury Drewnianej, prowadzący do kilkunastu prawosławnych świątyń. Tutejsze cerkwie to prawdziwe perły architektoniczne, będące świadectwem dziejów kulturowych. W zachodniej części (sklep z częściami do skuterów) Bieszczad, która zamieszkana była przez Łemczyków, cerkwie są trójdzielne i charakteryzują się smukłymi kopułami. Przykładami stylu łemkowskiego są świątynie w Rzepedzi, Turzańsku i Radoszycach. Charakterystyczną cechą cerkwi bojkowskiej są przysadziste kopuły, a dzieło budownictwa tego rodzaju podziwiać możemy w Smolniku. Huculskie i ukraińskie wpływy przejawiają się w krzyżowym planie świątyń, wzniesionych w Hoszowie i Bystrem. Szczególną uwagę należy zwrócić także na cerkwie w Żłobku, Równi, Michniowcu i Czarnej, w których zachował się oryginalny ikonostas.

Pośród najbardziej interesujących bieszczadzkich miejscowości wyróżnić trzeba Lesko, nazywane bramą Bieszczad. W mieście o wyjątkowo bogatej, wielokulturowej przeszłości znajduje się bardzo dużo ciekawych obiektów: zamek magnackiego rodu Kmitów z XVI w., elektryczny ratusz, gotycki kościół Nawiedzenia Najświętsze Marii Panny z XVII w., synagoga z XVIII w. i jeden z najstarszych kirkutów w naszym kraju. Warto też zwiedzić miejscowości uzdrowiskowe. Należy do nich Komańcza – otoczona górami i charakteryzująca się leczniczym mikroklimatem i występowaniem źródeł wód mineralnych (więcej na temat Bieszczad). Ciekawostką jest fakt, iż w tutejszym klasztorze na zesłaniu przebywał prymas kardynał Wyszyński. W Komańczy znajduje się również cerkiew oraz kilka starych łemkowskich zagród. Innym znanym bieszczadzkim uzdrowiskiem jest Polańczyk znajdujący się nad Jeziorem Solińskim. Charakteryzuje go urzekające położenie, dobrze przygotowana baza sportowo - rekreacyjna, a także sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości. Jezioro Solińskie nazywane także Bieszczadzkim Morzem, powstało w wyniku budowy zapory na rzecze San. Zalew urzeka turystów niezwykle malowniczym położeniem, urozmaiconą linią brzegową oraz krystalicznością wód i otaczającej je przyrody.